Samkvæmt skýrslu sérfræðingahóps um skuldavanda heimilanna, eru um 15.000 heimili með skuldir umfram 110% af fasteignamati og fer ört vaxandi. Hjá stórum hluta þessa hóps duga ráðstöfunartekjur ekki fyrir áætluðum framfærslukostnaði og því síður upp í greiðslur af lánum. Nauðsynlegt er að bregðast við þeim forsendubresti sem hefur átt sér stað í landinu og koma til móts við þá sem ekki offjárfestu en standa uppi með skuldir sem étið hefur upp allan eignarhluta í fasteignum þeirra. Skuldir vega ekki minna en tekjur ef við ætlum að skoða afkomu fólks. Kjarabaráttan hefur alltaf snúist um tekjuhliðina en skuldahliðin er alveg jafn mikilvæg. Verkalýðshreyfingin hefur sýnt það og sannað að hún hefur verið gjörsamlega ófær hingað til að bæta kjör þeirra sem verst eru staddir og hefur ríkið alltaf þurft að grípa inn í til að jafna dæmið með t.d. hátekjuskatt eða auka barnabætur. Vaxtalækkun og/eða lánaleiðrétting er fín kjarabót og snertir marga launþega en sem dæmi má nefna myndi það samsvara ca. 16.000 kr. launahækkun ef greiðslubyrðin lækkaði um 10.000 kr. Verkalýðsfélögin verða að hafa stefnu sem snúa jafnt að lánakjörum sem og launakjörum. Það er ólíðandi að búa á landi þar sem launahækkun er étin upp á örfáum mánuðum vegna eignartaps í fasteignum okkar. Náttúruhamfarir eiga ekki að hafa áhrif á skuldastöðu mína eða þína.

Þessa kerfisvillu þekki ég af eigin raun og hef virkilega þurft á virkum málsvara til að hjálpa mér við að berjast fyrir breytingum. Samtök lánþega hafa komið mjög sterkt inn en betur má ef duga skal. Ég spyr því hvers vegna hefur verklýðsfélagið mitt VR ekki látið í sér heyra? Þeir eiga jú að gæta þess að félagsmenn verði ekki fyrir kjaraskerðingu. Hvar er ASÍ? Hvar eru öll þessi stóru öfl í landinu sem svo sannarlega geta sagt eitthvað um málið en virðast hafa týnt röddinni við það að telja félagsgjöldin sem við borgum þeim um hver mánaðarmót. Ein vinkona mín sem ætti að vera fyrirmynd margra þegar það kemur að rekstri heimilisins hefur nú tapað öllum eignarhluta sínum í íbúðinni en fær bara bágt fyrir með t.d. neitun um greiðslukort þar sem eignarhlutur hennar er enginn í fasteigninni. Hún er samt skilvísasta manneskja sem ég þekki og ættu lánastofnanir að keppast um að fá hana sem sinn viðskiptavin. Er þetta hið nýja Ísland sem við erum að byggja upp?

Ég sem samfélagsþegn í þessu landi geri kröfur um að kjarabaráttan muni snúast jafnt um lánakjör sem og launakjör en það ætti að vera markmið allra verkalýðsfélaga. 

Guðrún Jóhanna Ólafsdóttir – frambjóðandi til formanns VR

www.facebook.com/formadurvr

Ágætu félagsmenn VR,

Í kvöld verður haldinn framhaldsaðalfundur hjá VR þar sem á að kjósa um breytingu á núverandi kosningalögum. Stjórnin hefur samþykkt að leggja fram tillögu sem ég get ekki sætt mig við. Ég hef barist fyrir því að hinn almenni félagsmaður fái alltaf að kjósa sér stjórn og formann. Mun ég því styðja við breytingatillögu við allri 20 gr. félagsins sem borin verður upp en hún er eftirfarandi :  http://bellaninja.blog.is/users/9a/bellaninja/files/20_gr.pdf

Þessa leið tel ég vera besta fyrir félagsmenn VR þar sem lýðræðið fær að njóta síns með beinum kosningarétti allra ár hvert.

Þó svo að fáir notuðu kosningarétt sinn í seinustu kosningum hjá VR skulum við ekki gleyma því að hafa val er frelsi og á að vera réttur allra sem borga félagsgjöld.

kv,

Guðrún Jóhanna Ólafsdóttir, stjórnarmaður VR

Nokkrir félagsmenn VR vildu færa sig af uppstillingalista stjórnar áður enn framboðsfrestur rann út. Þeim var neitað og lokaðir fastir á svokölluðum A-lista, einn þeirra vildi meðal annars bjóða sig fram til stjórnar en honum var hafnað. Hér er dæmi af bréfi sem sent var á Kjörstjórn.

Það eru til e-mail frá sex félagsmönnum sem vildu færa sig af A-lista.

From: Alanw@steypustodin.is [mailto:Alanw@steypustodin.is]
Sent: 24. febrúar 2010 08:23
To: Teitur Lárusson
Cc: halldor@asi.is; Auður Búadóttir; Steinunn Böðvarsdóttir
Subject: RE: Listi trúnaðarráðs og trúnaðarmanna

Kjörstjórn VR vegna kosninga til stjórnar og trúnaðarmannaráðs 2010.

Reykjavík 24. febrúar 2010

Málefni:  Mótmæli við úrskurði dags. 23. febrúar 2010

Ég undirritaður, ítreka hér með tilkynningu mína frá því 22. febrúar sl., þar sem ég segi mig af framboðslista upp stillingarnefndar trúnaðarráðs VR, en ég fékk fyrr í dag erindi frá kjörstjórn VR vegna áður sendar yfirlýsingar.  Þar kemur fram að mér sé óheimilt að segja mig af listanum, þar sem hann hafi legið endanlega fyrir og verið afgreiddur á Nýársfundi VR hinn 28. janúar sl.  Tekið er fram að lög VR, LÍV eða ASÍ fjalli ekki um það mál sem hér er til úrlausnar, þ.e. þegar frambjóðandi á lista trúnaðarráðs og trúnaðarmanna vill segja sig af listanum, eftir að hann liggur endanlega fyrir og er afgreiddur.  Þá er vísað til 35. gr. laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis og einnig samhljóða greinar í 22. gr. laga nr. 5/1998 um kosningar til sveitarstjórna.

Niðurstöðu úrskurðarins mótmæli ég harðlega.  Í framangreindum lagagreinum sem úrskurður kjörstjórnar VR byggist á, er talað um að;

"frambjóðandi geti afturkallað samþykki sitt til framboðs fram til þess að frestur til að skila inn framboðum rennur út".

Framboðsfrestur vegna kosninganna rennur ekki út fyrr en á hádegi á morgun, hinn 24. febrúar, eins og þegar hefur verið auglýst á heimasíðu félagsins.  Úrsögn mín er því fram sett tveimur dögum fyrir þann tíma.  Hafa ber í huga að listi trúnaðarráðs og trúnaðarmanna er eins og hver annar framboðslisti til kosninga innan VR og á ekki að njóta neinnar sérstöðu umfram önnur framboð, komi til kosninga.  Samþykkt Nýársfundar VR hinn 28. janúar sl. verður að skoða í því ljósi, að þar hafi tiltekið stjórnmálaafl samþykkt fyrir sitt leiti hverjir yrðu á lista þeirra í tilteknum kosningum.  Framboðsfrestur er eftir sem áður skýrt tiltekinn á hádegi 24. febrúar eins og áður sagði.  Ég hef ákveðið að taka sæti á öðrum lista og tel mér það fullkomlega heimilt í ljósi ofanritaðs, enda lá ekki fyrir fyrr en á Nýársfundinum að til endanlegra kosninga kæmi.  Ástæða þess er sú spillingarumræða í kringum félagið og leyndarhyggja stjórnarinnar varðandi meðferð fjármuna félagsins.

Kosningakerfi VR er flókið og illskiljanlegt fyrir hinn venjulega félagsmann.  Ég vil og ætla að taka þátt í trúnaðarstörfum fyrir mitt stéttarfélag.  Eins og kosningakerfið er byggt upp, þá er eina leiðin til að eiga tryggan möguleika á því að hafa áhrif á félagsstarfið, að taka sæti á lista trúnaðarráðsins fyrir Nýársfundinn, enda algerlega óljóst fyrr en á þeim fundi hvort til kosninga kemur.  Verði sú niðurstaða á fundinum sjálfum, er auglýstur framboðsfrestur í framhaldi af þeirri niðurstöðu.  Hann er einn og sá sami fyrir kosningarnar, ekki getur verið um marga framboðsfresti að ræða við einar og sömu kosningarnar.  Ég tel því augljóst að mér sé fullkomlega heimilt að taka mína eigin ákvörðun um það á framboðsfrestinum, hvaða framboð ég kýs að styðja með þátttöku minni.  Kjörstjórn VR er í órétti í úrskurði sínum og beitir mig ólögmætri þvingun til að vera á lista sem mér hugnast ekki, jafnvel þó ég hafi tilkynnt innan framboðsfrests að ég vilji segja mig af listanum.

Ef kjörstjórn VR, sem samansett er af tveimur starfsmönnum félagsins og aðstoðar framkvæmdastjóra ASÍ, hyggst á einhvern hátt meina mér að bjóða mig fram á þeim lista sem mér hugnast best við framangreindar kosningar, lít ég á það sem alvarlega aðför að lýðræðislegum rétti mínum sem félaga í VR.  Ef afstöðu kjörstjórnar verður ekki breytt, mun ég kæra þá ákvörðun áfram.  Óskast upplýst hvert hægt sé að kæra slíka niðurstöðu, en í framangreindum úrskurði er ekki að finna leiðbeiningar um kæruleiðir í samræmi við ákvæði leiðbeiningar reglna stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

Virðingarfyllst,